Daar ben ik weer... in Bangkok

Vandaag heb ik afscheid genomen van Vietnam. Ik kijk terug op fantastisch mooie  weken waarin ik heb kennisgemaakt met een prachtig land met een superlieve bevolking en een onbeschrijfelijk mooie natuur. 

Ik heb best wat landen bezocht en ik kan zeggen dat dit het mooiste land is dat ik tot nu toe heb gezien. Misschien wordt het van mijn nummer èèn afgestoten nadat ik nog meer landen heb gezien, maar voor nu: Vietnam number one🇻🇳

Ik heb zoveel bijzonders meegemaakt en ik heb geprobeerd jullie deel uit te laten maken van mijn avonturen via deze blog. Het is onmogelijk te beschrijven wat ik heb gevoeld en beleefd maar al is het maar een kwart wat ik jullie heb meegegeven dan nog ben ik heel tevreden.

Echt mensen, visit Vietnam, jullie zullen geen spijt krijgen.

Terugkomend op vandaag;

Ik ben met Airasia naar Bangkok gevlogen en dat ging prima, het was maar 1,5 uur. Naast mij zat een Vietnamese jongen die door zou vliegen naar Japan voor zijn master. Hij vroeg mijn instagram- of facebookaccount maar toen ik zei dat ik geen sociale media heb, was hij helemaal verbaasd:) Misschien toch maar weer mijn instagram openen. Maar goed, ik heb hem mijn telefoonnummer en e-mailadres gegeven. Als hij ooit naar Nederland komt, gaat hij mij opbellen.

Het hotel waar ik zit in Bangkok is echt superstom. Het is zo een typisch airporthotel; lange gangen met heel veel deuren aan weerszijden, onpersoonlijk en saai. Maar het kwam nu even goed uit om hier te zitten omdat we ook vanaf hier gaan vliegen overmorgen. Het heeft ook wel iets grappigs, van de prachtige Vietnam homestays naar dit onpersoonlijke hotel in een wereldstad.

Het was wel makkelijk zo direct het hotel inlopen. Ik heb mijn spullen neergezet in de kamer en direct naar buiten gegaan om eten te zoeken want echt ik stierf van de honger. Ik heb ergens Noodlesoup gegeten en als toetje een zak chips gehaald. Bij het oversteken van de weg naar het hotel was ik even in de war. In Vietnam moet je doorlopen zonder ook maar links of rechts te kijken anders kom je nooit aan de overkant. Ik wilde dat hier ook doen maar toen zag ik dat ze gewoon stopten voor me:)

Morgen eindelijk herenigd worden met mijn Ardoosssss, ik kan niet wachten.

Vandaag niet veel te melden verder mensen, sorry. 

Ik blijf elke dag schrijven maar voor de grote avonturen moeten jullie twee dagen wachten:)

Trouwens, morgen ben ik jarig, ik word 39. Nog net geen 40:)))

xoxo