Een dag vol met indrukken

23 juli 2022 - Karaman, Turkije

Hi allemaal,

Ik merk dat het mij moeite kost om aan het einde van de dag een blog te schrijven, vandaar dat ik het nu de ochtend erna doe.

Dus nu over gisteren;

Ik moet zeggen dat Karaman mij vandaag positief heeft verrast. 

De stad blijkt progressiever dan ik had gedacht, waar ik heel blij mee ben. 

Ik heb vandaag veel geobserveerd en heb heel veel gezien. Daar draait het wat mij betreft ook om tijdens een vakantie, dat je nieuwe dingen ziet en opmerkt, bevraagd en (soms) tot nieuwe inzichten komt. 

We startten onze dag met een ontbijt waar je u tegen zegt. Mijn schoonmoeder heeft dagen lopen koken omdat wij komen. Zo lief. En zoals altijd heeft ze ook rekening gehouden met mijn vegan zijn. Ik vind dat zo attent van haar. Ze heeft allemaal aparte pannetjes voor mij klaargelegd waar alles voor mij in zit. Zo heb ik mijn eigen soep, börek, sarma, rijst. 

Ik zei het gisteren ook al, ik heb de liefste schoonmoeder die je je maar kunt wensen. 

Na het ontbijt gingen Sinan en ik naar het treinstation om onze zaakjes voor de komende weken te regelen. Ging niet helemaal soepel want de tickets voor Sinan en zijn twee kinderen naar Istanbul waren helemaal uitverkocht. Heel heel heel jammer maar vliegen is de enige andere optie. 

Verder hebben we de trein naar Konya geregeld. Ik ben zo benieuwd hoe de treinreis hier zal gaan. Ik ben dol op treinreizen en heb er meerdere in verschillende landen gedaan. We gaan het zien.

Nadat we onze zaakjes hadden geregeld, liepen we richting het centrum. Daar hebben we heel even gewinkeld en daarna op een plein aan van die lage tafeltjes gezeten en thee gedronken.

Ik heb hier de kans gehad om mensen te bekijken. Je ziet de mensen veranderen met elke generatie. De ouderen zien er nog heel traditioneel uit maar de jongeren laten zich niet ‘koloniseren’ en rebellen dmv. hun kleding, tattoos en haar. Zelfs in een conservatieve stad als Karaman verandert er iets en is er beweging. Heel gaaf om te zien. We gingen een gitaarwinkel in en vroegen daar aan de jongeren hoe zij het nou ervaren hier in Karaman. Ze zeiden dat vooral de ouderen kritiek op ze hadden (en dan niet zoals in Nederland hoor maar echt harde kritiek) maar dat ze zich daar niets van aantrokken omdat ze anders amper een leven zouden hebben. Eentje zei zelfs ‘Ik hoop dat we snel van ze verlost zullen zijn’😬 Vul maar in wat hij bedoelde. 

Verder wordt het straatbeeld hier ook gedomineerd door Buitenlandse Turken. Je pikt ze er zo uit. Wat heel positief is aan deze groep, is dat ze zich veel minder aantrekken van de kledingvoorschriften hier in Karaman. Ik denk dat dat de stad goed doet.

Nadat we met Sinan thee hadden gedronken, spraken we af met mijn schoonmoeder en de jongens.

We hebben met z’n allen nog heel veel gewandeld en gewinkeld. Ik heb zo een heel typisch köy şalvarı (drollenvanger, maar echt originele die ze hier in dorpen dragen, heel gaaf!)gekocht waar ik heel gelukkig mee ben:)) 

Rond 19.00 uur gingen we naar huis en merkte ik dat ik wel heel moe was. 

Ik ben nog steeds een beetje moe en heb keel- en oorpijn. Zo een dag met heel veel indrukken hakt er dan wel in.

We hebben gegeten, samen thee gedronken en rond 23.00 uur ben ik dan toch gaan slapen. 

Al met al vond ik het een hele fijne en leerzame dag.

Ik geniet zo van mijn vakantie en vind het zo gaaf dat ik zo veel verschillende tradities in dit megaland tegenkom. 

Ik ga nog veel steden zien de komende twee weken, ik ben heel benieuwd.

Foto’s