Grand Palace en Wat Pho

Vandaag was meneer laat op, omdat hij gisteravond tot 23:30 uur op zijn telefoon had gezeten, terwijl ik al lag te slapen:) Rond 11 uur namen we de taxi richting The Grand Palace. De taxirit was ongeveer 20 minuten en kostte 2 euro! Ik ben gelukkig nog geen chauffeurs tegengekomen die ons probeerden af te zetten. Dat is zo stom, je leest op internet allemaal spookverhalen en waarschuwingen waardoor je de hele tijd achterdochtig bent. Alsof iedereen uit is op je geld en ze je de hele tijd voor de gek willen houden. In deze drie weken ben ik dat maar één keer tegengekomen en dat was ook nog eens heel amateuristisch ( zie mijn blog in Chiang Mai). The Grand palace was heel mooi en indrukwekkend maar er waren zoveel toeristen, drie keer raden uit welk land, dat je het niet goed kon bezichtigen. We hebben de Emerald Boeddha gezien. Die is echt heel klein, we hadden iets groters verwacht. Na the Grand palace zijn we naar Wat Pho geweest. Hier is de beroemde liggende Boeddha. Wowwww, die was echt mega! Arda en ik waren echt onder de indruk. Arda heeft nog centjes in bakken gegooid bij de liggende Boeddha. Zou voor geluk moeten zorgen. We gaan het zien:) Ik vond Wat Pho overigens veel indrukwekkender dan The Grand palace. Het was er rustiger en vrediger. Een beetje zoals we van Chiang Mai gewend waren. Ahh wat missen we Chiang Mai. Ik heb het gevoel dat Arda nu wel genoeg tempels heeft gezien:) Hij is niet meer zo enthousiast als in het begin. Ik denk dat het nu ook wel genoeg is voor hem. Ik wissel onze activiteiten in Bangkok ook af met kinderactiviteiten en culturele bezoeken. Het gaat prima zo. Arda en ik zijn zo goed op elkaar ingespeeld dat we precies weten wanneer het genoeg is voor de ander. Het valt me op dat we elkaar ook steeds vragen of we het wel leuk vinden wat we gaan doen. Arda is nu oud genoeg om te beseffen dat het niet alleen om heen draait en dat hij soms ook dingen kan doen die ik graag wil, zoals massages. We hebben drie weken op elkaars lip gezeten maar helemaal geen ruzie gehad. Afkloppen :)

Thai zijn net als de Turken, nieuwsgierig. Ik krijg standaard de vraag: "Waar is je man?" "Heb je maar 1 kind?" etc. etc. Exact de vragen die ik in Turkije ook altijd te horen krijg. Ik vind het trouwens niet erg hoor. Alleen wil ik soms antwoorden met "Mijn man is overleden." Kijken hoe ze dan reageren en of ze begrijpen hoe ongepast hun vragen zijn (Voor de lezers die mij niet kennen en het zielig gaan vinden, mijn man is niet overleden hoor. We zijn uit elkaar)                                                                            

In de avond hebben we, voor het eerdt, schandalig gewinkeld. Ik had niks voor mezelf gekocht en daar is vandaag eindelijk verandering in gekomen. Ik heb zo een gave tas gekochttt. Verder hebben we nog cadeautjes en leuke spulletjes voor thuis gekocht. We waren met twee koffers gekomen maar ik heb er vandaag nog een koffer bij moeten kopen. We hebben ook een massage katen doen. Arda had een heel grappige masseur die Arda bleef kietelen. Arda heeft het hele uur liggen lachen:) 

Vanavond hebben we in een soort van vreetschuur gegeten. Je moet een kaart opladen en dan kun je langs allemaal stalletjes waar je eten mag uitkiezen. Het geld gaat dan van je kaart af. Net toen we eten aan het uitkiezen waren, hoorde ik "Ayse Ayse." Ik kon me niet voorstellen dat het voor mij was, stel je voor in een wereldstad als Bangkok, maar het was dus sel voor mij bedoeld. Het was het Egyptische gezin dat we hadden leren kennen in ons hotel in Chiang Mai:) Zo leuk en toevallig. Deze keer hebben we telefoonnummers uitgewisseld en elkaar uitgenodigd in Egypte/Nederland. Morgen is helaas onze laatste dag in Thailand. 2 Augustus vliegen we terug naar Nederland.