Ha Long bay it is

Welcome in Ha Long ‘toeristenbom’ bay. Op dit moment schrijf ik dit stuk op het dek van een cruiseboot. Ja, een echte cruiseboot met bemanningsleden die je op je wenken bedienen en zo. Geen grote luxe boot hoor maar toch voor mij best wel luxe. Ik vol me er een beetje opgelaten over. Maar goed, eerst naar hoe het begon:) 

In de ochtend werd ik om 7 uur wakker omdat ik om 8 uur de bus naar Ha Long bay moest halen. Snel alles inpakken, grabmotor roepen en naar de bestemming van de bus. De bus naar Ha Long zou 4 uur duren. Het was een fijne rit zonder gekke chauffeur. De medepassagiers waren ook supergezellig dus hoopte ik dat we op dezelfde boot zouden terechtkomen, maar helaas.

Onderweg stopten we bij een winkel waar mindervaliden schilderijen en andere kunstwerken maken. Je kon ze ook kopen. Ik heb een heel mooi schilderij gekocht dat ik met trots in mijn huis ga ophangen. Onze buscchauffeur vertelde hoe het kwam dat er zoveel mindervaliden in Vietnam zijn. Tijdens de Vietnamoorlog heeft Amerika chemische wapens gebruikt die volgens de chauffeur nog generaties lang doorgegeven zal worden, het zit als het ware in hun DNA. Ik werd er echt stil van en moest aan Syrië en de gifaanvallen daar denken... De gevolgen zijn zo groot dat het onoverzienlijk is. Vietnam heeft een zeer tragisch verleden met kolonisten/bezetters als Frankrijk, China en Amerika. Ondanks dat zie ik dat ze de schouders eronder zetten en heeeeel hard werken. Ik merk echt groot verschil met bv. Thailand. In Thailand zitten mensen nog wel lekker voor hun deur in hun hangmat te nietsen. In Vietnam is iedereen bezig. Wat dat betreft zou Thailand beter bij mij passen:)

Na de busrit kwamen we aan in Ha Long. Toeristen, toeristen ooooveral toeristen. De afgelopen dagen heb ik alles in mijn eentje gedaan dus dit massale was een beetje ongemakkelijk. De tourguide had zelfs een heel programma voor ons, net een kinderfeestje. Maar ik ben Ayse en doe niet overal aan mee want ik vind het leuk om tegen dingen aan te schoppen en net een beetje mijn eigen weg te gaan:) 

Mijn groep bestond uit een Nederlands,Frans en een Deens gezin. Het Franse gezin had een dochter Lucille en ze heeft het Down syndroom. Ik had mijn reisvriendinnetje gevonden. Ik kan heel goed opschieten met kinderen en mensen die afwijken van de norm. Ik heb Lucille na veel moeite voor me gewonnen ‘Trebou Lucille trebou’ en heb veel met haar gekletst. De rest van het gezelschap was ook heel gezellig hoor maar niet zo gezellig als Lucille. Ik heb haar ook een stempel gegeven waardoor ik het helemaal gemaakt had in Lucilles ogen. 

Toen we in de boot zaten, kregen we eerst een superuitgebreide lunch en daarna gingen sommigen kayakken en de luilakken, moi, werden met een bamboeboot rondgevaren. Hierna gingen we naar een parelkwekerij. Was niet zo interessant behalve dan dat ik nu weet dat alle parels fake zijn. Hierna hebben we lekker gechilld aan het dek. Ik heb een boekje gelezen, met medepassagiers gekletst en op mijn telefoon gezeten. Het avondeten was ook weer heel uitgebreid, zo uitgebreid dat ik me er een beetje voor schaamde. Dit tripje is echt heel leuk maar een boot, open buffet en zo is toch een beetje too much voor mij. Ik ben een backpacker geen toerist en op deze manier voel ik me een nummertje. Ik ontdek op deze manier niet het echte Vietnam, heb geen contact met de Vietnamezen en kan geen lieve kindjes knuffelen. Maar ja, het is ook wel een must see Halong Bay en een nachtje uitbundig doen mag best wel. Er zijn mensen die wekenlang aan een open buffet zitten te schransen. Een keertje moet kunnen. 

Na het avondeten heb ik nog gezellig gekletst met het Nederlandse gezin en nu zit ik hier in het donker op het dek. Overal rotsstenen die uit het water schieten, krekels en de wolken. Helaas geen sterren maar daar kan ik mee leven. 

Morgenochtend gaan we een grot bezoeken en in de middag zit deze tour er weer op. Ik ga dan met de bus naar Tam Coc en verblijf daar twee nachten. Daar kan ik weer lekker mijn eigen gang gaan. Ik ben van plan om een fiets te huren en de rijstvelden in te fietsen. Maar wie weet, het fijne is, is dat ik mijn plannen kan wijzigen waneer het me niet bevalt.

Fijne avond allemaal en trouwens ik heb meer dan 1000 volgers! Ik ben erg onder de indruk. 

Als jullie willen, kunnen jullie je abonneren op mijn reispagina dan weten jullie wanneer ik een verslag heb geschreven. Is makkelijker voor jullie:)