Een heerlijke dag in deze prachtige stad.

Het was een mooie en aangrijpende dag vandaag. 

Laat ik van het begin beginnen met mijn verhaal.

Vanochtend was ik om 05.30 uur wakker en heb daarna tot 9.00 uur op Arda gewacht. Daarna heb ik hem toch echt gewekt omdat ik niet meer kon wachten om de straat op te gaan. 

We begonnen met een lekker Turks ontbijt bij Konyali Ahmet Usta:)) 

Hierna gingen we op zoek naar Funky tours, een tourbedrijf dat volgens de reviews supergoede tochten organiseert naar Srebrenica. Toen we het eindelijk hadden gevonden, zeiden ze dat ze vol zaten maar dat ze speciaal voor ons tweetjes een extra tour zouden doen. Als er dan alsnog mensen zich aanmelden, fijn, maar anders gaat het gewoon door. 

Morgen om 8 uur gaan we dus naar Srebrenica. Het gaat vast heel confronterend en verdrietig worden, maar het is heel belangrijk dat je de geschiedenis van een land waar je op bezoek gaat, kent. 

Nadat we dit hadden geregeld, gingen we naar museum 11/07/1995. En wat was het verdrietig!! Het is een klein museum maar o zo intens! De foto’s die werden tentoongesteld waren al erg, maar de film die er draaide met echt beelden was nog veel erger. Stap voor stap lieten ze ons zien hoe de Bosnische jongens en mannen in de val werden gelokt. Ergens in de film zegt die duivel Mladic ook iets van ‘We hebben onze wraak op de Turken genomen, Srebrenica behoort nu tot Servië.’ Huh wat?!? Wraak nemen op de Turken, dus eigenlijk op de Moslims, want een intense haat heb je dan in je. Onschuldige jongetjes wegrukken bij hun moeder om ze te vermoorden en in een massagraf te gooien. Ik heb zoveel gehuild, ik moest er achteraf echt van bijkomen. Tuurlijk kennen wij de tragedie al, maar om het van zo dichtbij te horen, te zien, was een leven verder.

Morgen gaan we naar Srebrenica, en ik zie er nu toch een beetje tegenop. 

Arda deed het overigens heel goed, hij kan goed relativeren. Heel knap van hem. We hebben er achteraf natuurlijk over gepraat, over wrede leiders. Hij vindt Pol Pot de grootste psychopaat van alle leiders. Ik begreep zijn argumenten wel.

Na het museum moesten we allebei weer even landen, en hebben daarom een beetje doelloos rondgelopen, een ijsje gehaald en geprobeerd om weer terug te komen naar het heden.

Hierna zijn we naar de begraafplaats gegaan waar Aliyah Izzetbegovic ook is begraven. Was heel bijzonder om voor zijn begraafplaats te zijn.

Na dit bezoek gingen we bij een heel schattig theehuisje thee drinken. De eigenaar was een heel exotische, interessante man. Hij stelde zich voor als Huseyin en vertelde van alles over de 50 soorten thee die hij had. Het was echt een plek om tot rust te komen. 

Gelukkig hebben we buiten geen internet, hierdoor maakt Arda veel contact met mij:) Het is echt heel gezellig, en we kletsen wat af. Ik dacht dat hij de chagrijnige puber zou uithangen, maar dat was in ieder geval vandaag sowieso niet van toepassing. Echt heel leuk.

Na deze ochtend en middag gingen we even naar het hotel om uit te rusten. Ik heb een dutje gedaan, heerlijk:))

Na het uitrusten, gingen we een soort van lunchen in het oude centrum en van daar liepen we richting shopping mall. Shopping malls zijn altijd handig tijdens vakanties. Je bent even uit het toeristische deel, kan even in de airco wandelen en natuurlijk op de bovenste verdieping spelletjes doen. Vandaag dus ook. Arda en ik hebben heel fanatiek airfootball gedaan. Was heel leuk. 

Ook het wandelen naar het winkelcentrum was trouwens erg gezellig; langs het water, de stad bewonderend en door het niet-toeristische deel van Sarajevo.

Na de shopping mall liepen we richting het oude centrum om daar te slenteren en ergens thee te drinken met een toetje, en om later ons avondeten ergens te eten. 

Er zijn hier bijna helemaal geen Nederlandse toeristen, daarentegen barst het van de Arabische toeristen, veelal met totale gezichtsbedekking en helemaal in het zwart. We hebben er de hele tijd discussies over met Arda. Of het verboden zou moeten worden, in hoeverre een verbod een inperking van vrijheidsmening is. Erg interessant om met elkaar de discussie aan te gaan en te zien hoe we er anders over denken. Ik houd van dit soort gesprekken.

We zijn nu net thuis en we voelen onze voeten niet meer:) Het was vandaag echt een hele leuke, geslaagde dag.

Morgen moeten we om 8.00 uur klaarstaan om naar Srebrenica te gaan. Ik vind het zo spannend!

Tot morgen.