Praag te voet, we voelen onze benen niet meer

Vanochtend werd ik pas om 06:30 uur wakker en Arda om 08:30 uur. Best laat dus:) Na een beetje uitgerust te hebben, we waren echt moe van het lopen gisteren, gingen we de straat op voor ontbijt. We hebben een heel leuk tentje gevonden waar we uitgebreid hebben ontbeten. 

Hierna wisten we niet wat we als eerste wilden doen. Arda wilde heel graag naar het Cat Cafe, dus besloten we als eerst daar naartoe te lopen. Een Cat Cafe is nou niet bepaald mijn favoriet maar Arda is zo dol op katten en wilde zo graag gaan dat we het hebben gedaan. Achteraf was het ook heel gezellig. Het is geen echt cafè maar meerdere huiskamers waar de katten rondlopen en chillen. In elke kamer lagen spelletjes, tijdschriften, een Xbox etc. Verder had je een keuken waar je drinken en koekjes en zo kon pakken. Er waren ook veel mensen, had ik eigenlijk niet verwacht. Ik vind het dus wel een aanrader als je in Praag bent.

Na het Cat cafe, liepen we richting the dancing house. Dit is een gebouw dat zo is gebouwd dat het lijkt dat het danst. Ik vond het niet heel duidelijk, maar goed. Hierna liepen we langs de Donau richting Jozefov, de Joodse wijk. We wilden een paar synagoges bezoeken en de Joodse begraafplaats om Franz Kafka te bezoeken maar waar we niet aan hadden gedacht, was dat het vandaag zaterdag is, dus Shabbat voor de Joden. Alles was dus gesloten, best wel balen. We hebben alsnog door de wijk gelopen en weer richting de Donau gegaan. We kwamen het concertgebouw tegen, dat we wilden bezoeken, maar we mochten er helaas niet in. Toen kwamen we spontaan een boattour tegen van een uur en hebben toen dat maar gedaan. Ik ben nooit zo fan van boattours maar het was sightseeing terwijl we konden uitrusten, mooie combinatie. We hebben eerst buiten gezeten, veel gelachen met Arda en zijn daarna naar binnen gegaan. Daar kon je aan tafels zitten en iets bestellen. Was erg gezellig ondanks mijn aversie voor tours. Na de rit liepen we naar de overkant van de rivier en besloten naar de burcht van Praag te gaan. De burcht staat op de UNESCO werelderfgoedlijst en is de grootste burcht van de wereld. Het was er erg druk maar niet vervelend, dus we hebben veel gezien. Je kunt niet overal in omdat je voor elk gebouw weer een aparte ticket moet hebben. Wij hebben een combiticket voor vier onderdelen gekocht en dat was wel prima. We hebben het paleis, St.Vitus Kathedraal, de St.Jiri Kathedraal en de gouden straat gezien. De burcht stamt uit de 10de eeuw en dat kon je dan ook echt zien aan de gebouwen, veel prachten en praal. Ik vind het persoonlijk heel mooi maar ik begrijp de bezwaren ook wel vanwege het  financiële aspect.

Als laatst liepen we naar de gouden straat die bestaat uit heel kleine huisjes waar vroeger de medewerkers van het kasteel woonden. Op nr.22 is veel later Kafka geboren en opgegroeid. In dat huis ben ik ook geweest. 

Na de burcht wilden we richting de overkant van het water lopen maar toen we een metrohalte zagen, besloten we de metro te pakken. We kwamen uit op het Wescensaplein waar we hebben geslenterd en in een Vietnamees restaurant hebben gegeten. Dan kom je zo een restaurant binnen en komt de ow zo bekende geur je tegemoet. Volgens mij begonnen mijn ogen te glinsteren van blijdschap, want zonder dat ik iets zei, keek Arda mij aan en zei:”Mam, je wordt echt heel gelukkig van die geur en deze omgeving hè?” Zoooo waar, elk vezel in mijn lichaam voelt zich thuis in deze omgeving. Ik was in mijn vorige leven vast een Vietnamese of Thaise dame, het moet wel, anders heb ik er geen verklaring voor. Na het slenteren en eten, liepen we nog een supermarkt binnen om chips en nootjes in te slaan, gingen nog een zaakje binnen voor een chocoladetaartje en besloten toen naar ons hotel te gaan, waar we hebben gedoucht, opgeruimd en nu aan het chillen zijn.

Morgenmiddag vliegen we terug van deze ultrakorte maar superleuke reis.

 Sinds Arda op de middelbare zit en ik een nieuwe baan heb, merk ik dat we vaker langs elkaar heen leven, terwijl we vroeger echt heel veel quality time hadden samen. Deze citytip heeft onze moeder-zoonrelatie ook goed gedaan. Weer even echt alleen met z’n tweetjes zijn, heel veel kletsen en lachen en elkaar laten weten dat we blij met elkaar zijn. Ik ben dan ook erg blij dat ik heb gekozen voor dit last-minute reisje, het was het elke cent waard.

Dat was mijn miniblogje wat betreft Praag.

Op 11 april ga ik met mijn beste vriendin naar Istanbul, op 28 april gaan Arda en ik 6 dagen naar Malta en eind mei vliegen we met Arda naar Tanger. Of ik in Istanbul ga bloggen weet ik niet, maar tijdens de andere twee reizen zal ik zeker schrijven.

Tot later maar weer allemaal, en bedankt voor het lezen🌈