Richting Tam Coc

Hier ben ik weer, nu in Tam Coc. Eerst een terugblik op mijn boottrip in Ha Long; Als ik het over zou mogen doen, zou ik het anders aanpakken. Ik zou absoluut geen pakkettour boeken maar op eigen houtje naar Cat Ba (eiland bij Ha Long) gaan, van daar uit zou ik een Ha Long bay tour doen. Maar maakt niet uit, dit is ook weer een evaring voor me en nu weet ik helemaal zeker dat iets met een groepstour niets voor mij is,1 nacht was meer dan genoeg.

Op naar vandaag; 

Vanochtend was ik de laatste die bij het ontbijtbuffet kwam aankakken. Ze moesten me zelfs wakker maken. Maar owwww wat werd ik heerlijk wakker. De boot was alweer aan het varen en ik werd dus al varend wakker, keek uit het raam en zag het prachtige landschap van Ha Long bay. Was echt heel mooi wakker worden. Ik had 10 minuten om te ontbijten omdat we daarna weer een excursie hadden. We gingen een grot en het strand bezoeken alleen je mocht niet zwemmen, regels van de overheid. 

Het was superdruk in de grot, overal toeristen, er was dus file bij de ingang van de grot. Het strand heb ik niet eens meer bezocht, je zag nog amper het strand door alle toeristen. Ik ben een stuk verderop bij een helling gaan zitten. Hier was helemaal niemand en had ik het water en het landschap voor mezelf.

Na deze excursie gingen we terug naar de boot. Tijd om uit te checken en te lunchen. Lunchen om 10.15. Ik weet niet wat ze van ons denken maar volgens mij zien we er zo dik uit dat ze denken dat ze ons de hele tijd moeten voeden. Ik heb constant buikpijn van het eten, niet normaal. En ook niet een broodje of zo, nee hele maaltijden van 5 gangen. Omdat ik vegetariër ben, werd ik nog eens extra gevoed. Ik kreeg allemaal extra gerechten waarvan ik de helft niet eens op kreeg. Echt superzonde. Alles wat overblijft, wordt weggegooid. Ik ben echt met een vervelend gevoel van de boot afgegaan. Terwijl er overal mensen honger lijden, zaten wij op een boot van een open buffet te genieten. Nou ja, genieten, ik was me van elke seconde bewust. Arda vraagt mij weleens of we ook eens een keertje naar een all-in resort kunnen gaan maar dat is nu wel duidelijk: zeg nooit nooit maar ik zeg nu Nooit.

Ik ben me ervan bewust dat ik me in een luxe positie bevind en dat het ook al een voorrecht is om zo te mogen reizen maar laten we het wel binnen de juiste grenzen houden. Ok, genoeg gezeurd over het feit dat het allemaal too much was. 

Rond 16.30 uur arriveerden we in Hanoi. Met nog twee backpackers zijn we snel iets gaan eten omdat we de bus van 17:30 naar Tam Coc moesten hebben. We zaten toevallig in dezelfde bus en dezelfde homestay dus dat kwam leuk uit. We aten snel iets en gingen naar de bus. De busreis zou 2 uur duren maar het ging op zijn Aziatisch dus waren we 4 uur onderweg. Hoe is dat Aziatische dat zal ik jullie vertellen. Bij de busstop stond geen bus omdat er file stond dus moesten we met de taxi ergens buiten de stad zijn. Ok, fijn wij erheen. Toen waren we in Ninh Binh en daar moesten we ook weer uitstappen terwijl we hadden afgesproken dat we in onze homestay afgezet zouden worden. Die mensen spraken geen woord Engels en het enige wat ze zeiden was ‘Ham Rong homestay’, onze homestay dus. Wij weer uitstappen en in een luguber minibusje instappen met een aardige chauffeur en een idioot van een vriend van hem. We werden vlakbij onze homestay afgezet, dachten we. Het bleek dat het nog best een stuk lopen was door het pikkedonker zonder dat we wisten waar we waren. Toen gleed ik uit en ging mijn slipper kapot. En daarna stonden er opeens drie koeien voor ons. Dit is allemaal waargebeurd. Maar dan, eindelijjkkk waren we er. Het is echt een prachtige homestay met huisjes van bamboe, zo schattig.. Ik ben blij dat ik nu even twee nachten in Tam Coc blijf want ik ben wel een beetje moe van het steeds onderweg zijn. Als je moe bent en een beetje slapeloos, voel je je sneller alleen en heb je sneller heimwee. Maar hè, hoort allemaal bij het solo reizen en zelfs daar probeer ik van te genieten. Het gaat allemaal zo snel dat ik vast straks weer thuis in Utrecht zit en heimwee heb naar Zuid-Oost Azië. Daarom probeer ik elke seconde goed te benutten en in me op te nemen. Deze reis is heel waardevol en daar ben ik me heel erg bewust van. Ik ga nu lekker uitrusten en morgen zie ik wel wat ik ga doen, waarschijnlijk ga ik een fietstour doen. Tot morgen allemaaallll.

Ah, trouwens, bij het afscheid van Lucille kreeg ik van haar moeder een geurzakje met lavendel. Echt superlief.

PS: Ik mis Arda.