Slenteren in Hanoi

20 juli 2018 - Hanoi, Vietnam

Ik werd vanochtend om half 6 wakker en omdat ik te opgewonden was om nog ook maar een oog dicht te doen, stond ik maar op. Ik liep het balkonnetje van mijn kamer op en al het getoeter en hitte kwam op me af. Later in de middag zou ik erachter komen dat ik de hitte nog zou missen want het heeft vanaf de middag geregend niet normaal. 

Er is geen ontbijt bij de homestay dus ben ik als eerst op jacht gegaan naar food.

Ik heb noodles en owwww zuulkeee lekkers springrolls gegeten ergens op straat. Ik was bang dat ik maagpijn zou krijgen omdat ik zoveel ver niet ben gewend maar dat gebeurde gelukkig niet. Nadat mijn buik vol zat, ging ik op zoek naar Old Quarter. Dit is een wijk waar de meeste hotels en alle souvenirwinkels zijn. Er liepen hier dan ook heel veel backpackers rond, allemaal hooguit 22-23 jaar oud. Ik moest nog een hostel in om te pinnen en kwam er op deze manier achter dat een hostel echt niets voor mij is. Ik ben toch te oud en te veel gewend aan comfort (ook vanwege mijn leeftijd waarschijnlijk). En laten we eerlijk zijn, ik hoef als die jonge backpackers ook niet op een houtje te bijten. Ik werk het hele jaar hard en heb gewoon recht op comfort:)

Maar goed, ik heb wat gestruind in de Old Quarter en ben daarna naar een travelbureau geweest voor wat informatie over tours naar Halong Bay.

Ik heb een tweedaagse tour geboekt bij ze en ben daar erg tevreden over. Ik kom na Sapa terug naar Hanoi en ga dan direct door naar Halong Bay. Ik ga dan met nog 20 anderen overnachten op een boot, ik heb wel mijn eigen kamer en badkamer op de boot. Ik ben heel benieuwd.

Na het regelen van de tour heb ik me ergens laten masseren. Oeefff, het was goeedddd. Ze doen het precies zoals ik het wil maar nooit krijg in Nederland. Ik weet niet wat het is maar Nederlandse masseurs hebben die spirit gewoon niet. Ik heb heel wat masseurs gezien en nooit dacht ik ‘Dit is het’. Maar hier is het altijd precies zoals het moet.

Ik wilde een harde massage dus er werd veel getrokken en geduwd. Ze ging echt op me zitten en aan mijn armen en benen trekken en zo. Was echt zo lekker.

Na de massage had ik een beetje honger maar niet heel veel. Ik heb toen als lunch een banaan/chocoladecakje gegeten. Was heerlijk.

Daarna ben ik naar Hoan Kiem lake geweest en natuurlijk de tempel bezocht dat op het eilandje in de lake staat.

Natuurlijk heb ik ook over de iconische rode Huc brug gelopen. 

Owww, trouwens er lopen hier overal zulke schattige kindjes rond (hartje hartje hartje). Het toppunt was nog wel een baby op schoot bij oma. Ik keerde speciaal terug van mijn route om dit babytje even te knuffelen. Ik heb nijntje gelukspoppetjes meegenomen om uit te delen, maar zo balen, ik was ze vergeten mee te nemen.

Na mijn bezoek aan Hoan Kiem ben ik even naar het hotel gegaan waar ik in slaap ben gevallen. Toch nog die jetlag en vermoeidheid dus. Ik heb er gewoon aan toegegeven, heerlijk dat dat kan. Helemaal niemand om rekening mee te houden en precies doen waar ik zin in heb. Soms voel ik de drang om iets te doen uit soort van ‘het hoort’ gevoel maar dan bedenk ik me dat ik echt helemaal niets hoef. Als ik een dutje van 3 uur wil doen, dan doe ik dat gewoon. 

Na mijn lange dutje ben ik naar de night market gegaan. Geen Zuid-Oost Azië zonder night market:)) My God, wat is alles toch in overvloed. In Nederland zoek ik weken naar het juiste topje en hier heb je er voor het kiezen. Dit is met alles zo.

Ik heb wat cadeautjes gekocht, fried rice en een fruitsalade gegeten en daarna lekker naar huis geslenterd. 

Ik lig nu op bed ongebrande, ongezouten heerlijke verse pinda’s te eten:)

Morgen heb ik een Hanoitour geboekt, gratis nog wel. Je blijft een Nederlander of niet:)

Ow ja, echt lekker om even lang te zijn als de andere mensen:) Hier ben ik de norm met mijn 1.56 en zijn native Europeanen de afwijkers:))) Voelt heerlijk om maar niet altijd omhoog te hoeven kijken. En wat zijn Europeanen langgggg!! Hier valt het me des te meer op. Allemaal reuzen:)))

Tot morgen allemaal, ik ga plannen maken voor morgen.

Ik vind de Vietnamezen echt supervriendelijk en behulpzaam. Ze helpen je als je even verdwaald rondkijkt, vertellen je hoe je iets moest eten (ik zat overduidelijk te hanessen met mijn eten) en allemaal dat soort dingen.

Bij de Hoan Kiem lake kwam er op een gegeven moment een vrouw bij me en die was helemaal bezorgd omdat ik zeiknat was geworden. Ik had een poncho aan maar had de capuchon niet op. Ging ze die op mijn hoofd doen en wilde tot de brug wel haar paraplu uitlenen. Echt heel lief.

Foto’s