Slenteren in Hoi An en sterke wijven 💪🏼

Gisteravond nadat ik mijn blog had gepost, kwam ik erachter dat ik was vergeten dat we met Chin Chin ook nog naar de Marble mountains zijn geweest. Een heel gave berg met een stunning uitkijkpost die de Vietnamezen hebben gebruikt tijdens de oorlog. Ergens op een bord stond zelfs dat ze van hier de Amerikanen bespioneerden terwijl die aan het strand aan zonnen waren. Ik vond dit zo een gek gegeven; Je bent andermans land binnengedrongen en dan ga je aan hun strand zonnen en genieten. Klinkt zo, ja hoe zal ik het zeggen, pervers of zo.

Verder heb ik gisteravond ook nog gezwommen rond 20:00 uur. Niet omdat ik nou zo een zin had in baantjes trekken maar mijn schouders en armen deden zo een pijn zodat ik verlichting zocht. Na het zwemmen, heb ik ook nog onder de koude douche gestaan om mijn armen af te laten koelen. 

En nu verder met vandaag;

Ik werd vanochtend om 5.00 uur wakker met de geluiden van hanen,eenden, honden en hagedissen. Ja, hagedissen maken ook geluid, het zijn nachthagedissen en die maken een soort van klikgeluid om hun territorium te beschermen. Ik ben wel in een grote stad maar mijn hotel staat aan de country side en kijkt uit op rijstvelden. Wat verder van het centrum af maar hierdoor wel een zwembad en een prachtig uitzicht dus.

Het ontbijt was om 7.30 dus moest ik nog eventjes wachten. Na het ontbijt heb ik me gelijk klaargemaakt om naar old town te gaan omdat ik er zo benieuwd naar was.

Ik nam de Grabbike en reed direct naar Old Town. Grab is overigens zeer aan te raden, echt heel handig. Maar volgens mij heb ik wel al meer verteld over Grab in een andere blog. 

Maar goed, old town dus. Omdat ik er vrij vroeg was, was de zon nog niet op zijn hevigst en kon ik vrij lekker rondlopen. Je kunt in old town lekker slenteren, de vele souveniershops afgaan, eten en een paar bezienswaardigheden bezoeken, echter, je hebt hiervoor dan wel een ticket kopen. Dat kan voor 120.000 dong (ongeveer 4 euro) bij de ingang van old town en dan hoef je verder niets te betalen en kun je alle bezienswaardigheden bezoeken.

Ik begon bij de Japanse brug. Dit is een brug die door Japanners is gebouwd om de Chinese en Japanse wijk met elkaar te verbinden.Hierna ben ik old town verder ingegaan en bijna alle bezienswaardigheden afgegaan. Ondertussen begon het ook best warm te worden, dus tijd voor een ijsje. 

Al slenterend heb ik mijn ijsje opgegeten en hier en daar wat dingetjes gekocht. Ik zeg wel dingetjes maar eigenlijk heb ik best heel gave dingen gehaald. Het meest trots ben ik op mijn twee propaganda posters van Vietnam. Op allebei staat Ho Chi Minh, een leus en de socialistische tekens. Ze zijn zoooo mooi. Ik kan niet wachten om ze een flitsend plekje te geven in huis.

Rond 12 uur ben ik teruggekeerd naar het hotel omdat het echt te heet was. Ik heb een beetje gezond en gezwommen. Hierna heb ik geluncht, met een pizza welteverstaan, een echte hele pizza. ‘Niet zo bijzonder’ zou je zeggen, maar wel voor mij. Ik heb een angst voor ongezonde voeding en had al langer dan een jaar geen pizza gegeten. Oeffff, wat smaakte het lekker zeg. Eigenlijk zou je jezelf moeten onthouden van iets wat je lekker vindt en dan na een lange tijd weer eten, het smaakt dan echt driedubbel zo lekker. 

Na de pizza, ben ik naar mijn kamer gegaan om uit te rusten en een dutje te doen.

In de avond wilde ik weer naar old town en naar de nightmarket gaan maar kon niet beslissen hoe. Uiteindelijk heb ik de fiets genomen, was maar 10 min. vanaf mijn hotel. Ik wilde nog avondeten maar

wilde het wel zo goedkoop mogelijk houden voor het geval ik iets zou kopen op de markt. Net voor old town zag ik twee kraampjes staan. Bij de ene kraam heb ik voor 1 euro Banh mi gehaald en bij de andere kraam voor 1 euro een bananacake. Ik heb het op een plastic stoeltje op straat gegeten. Was veel leuker en gezelliger dan in een restaurant. De mevrouw die de cake verkocht was erg spraakzaam en we hebben lang gekletst. Ik ging voor haar kraampje zitten en reclame voor haar maken. Tegen iedereen die langskwam, zei ik dat het heel lekker was en dat ze hier cake moesten kopen. Ik heb twee meisjes kunnen strikken, was echt leuk. Ik heb nog met die meisjes gekletst, ze kwamen uit Hong Kong en konden niet geloven dat ik alleen reis. Die reactie krijg ik elke keer:”Are you a solo traveler?! Wow brave.” Ik snap die verbazing oprecht niet. Zo slecht en eng is de wereld niet hoor.

Na dit gezellige etentje ben ik de markt opgegaan. Ik zag dat ze kleine lampionnen met kaarsjes verkochten. Die moet je dan loslaten in de rivier en een wens doen. Ik zei al in mezelf dat dat echt zonde van het geld was en dat ik het niet zou doen maar toen zag ik zo een lief vrouwtje van zeker 80 jaar die die lampionnen verkocht dat ik het niet over mijn hart kon krijgen om het niet te kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen ben ik vergeten een wens te doen:)

Na nog wat rondgeslenterd te hebben zag ik op een veldje Vietnamezen een spel doen. Je hebt dan kleine verhoogde huisjes waar je in moet zitten en dan krijg je een houten plaat en dan is het eigenlijk bingo spelen alleen met muziek en entertainment erbij. Ik kon het niet laten om niet mee te doen. Helaas heb ik verloren. 

Toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik ben wel verdwaald naar kon dankzij google maps snel mijn weg vinden.

En dan; iets heeel anders; 

Een ode aan mezelf en de stoere wijven om mij heen 💪🏼

Ik ben bijna aan het einde van mijn soloreis, nog twee nachten en dan ga ik richting Bangkok om Arda op te halen om samen verder te gaan naar Laos en Cambodja.

Ik heb zoveel geleerd deze reis, ik heb zoveel meegemaakt en heel veel nagedacht over mijn leven. Ik heb naar mezelf gekeken maar ook naar mijn omgeving, mijn familie,vrienden,collega’s. Ik was me er nooit van bewust hoe sterk ik als vrouw ben en hoeveel sterke vrouwen ik altijd om mij heen heb gehad. Het lijkt alsof ik tijdens deze reis gegroeid ben maar ik besef nu dat het niet alleen deze reis is geweest; de afgelopen jaren ben ik altijd blijven groeien, dankzij mijzelf maar ook door de sterke vrouwen waar ik het net over had. Deze reis is een bevestiging voor mij dat ik in mijn eentje alles aankan, maar wel graag met de steun van de prachtige vrouwen die ik in mijn leven heb want juist van hen heb ik soms even die ene zin nodig zodat ik weer weet waarvoor ik het doe. 

Naast het voor mezelf sterk zijn, heb ik ook een taak als rolmodel voor mijn leerlingen. Na jarenlang als NT2 docent te hebben gewerkt, keer ik het aankomende schooljaar terug naar het basisonderwijs. Kinderen hebben recht op sterke rolmodellen, leerkrachten die ze kunnen inspireren en prikkelen om zelfverzekerd in het leven te staan.

Vrouwen; ga ook een reis maken in je eentje, of het nu een paar dagen in Nederland is, een weekje in Europa of in een ver land. Stap uit je comfortzone en kijk je angsten recht in de ogen aan want dan pas zul je je echt bevrijd voelen.

Here’s to strong women, may we know them, may we be them, may we raise them.

Love you all 💜