Jetlag

Een jetlag, een hele heftige jetlag. Daar heb ik afgelopen dagen mee te kampen. Ik heb dit echt nooit eerder zo heftig meegemaakt met onze andere reizen. Ik kan de hele nacht niet slapen en dan rond 07.00-08.00 uur val ik in slaap en ben ik rond 14.00 uur pas weer wakker. Over 2 dagen ga ik naar Griekenland, dus ik moet mezelf echt oplappen tot dan, maar ja, meer dan toegeven, kan ik ook niet.

Ik had gezegd dat ik nog een laatste blog zou schrijven ter afsluiting van onze reis.

Ten eerste; onze terugreis was heel fijn. We vlogen weer bc en de extra aandacht en zorg die je krijgt, absoluut waard! Op korte vluchten (tot 5 uur) is het het niet waard, maar met lange vluchten zou ik echt niet meer anders willen. Het is echt een verademing om gewoon jezelf uit te kunnen strekken, lekker te kunnen liggen en eten uit ‘echte’ borden te krijgen. Ik ben me ervan bewust dat het decadent klinkt, en geloof me het is niet zo dat ik dit altijd kan betalen, maar ik heb het ervoor over om dan maar minder op de bestemming te doen en het geld opzij te leggen voor bc. De reis wordt dan ook geen burden maar een feestje op zich. Ik weet niet of ik mij dit ooit weer kan veroorloven, maar zodra de mogelijkheid zich voordoet, doe ik het absoluut! En KLM is ook echt heel fijn, bc of niet. Het personeel is zo vriendelijk en warm. Oww, trouwens, wij hebben met een vrouwelijke piloot gevlogen! Ik vond het zo gaaf. Het was een heel kleine en tengere vrouw, en dan zo stoer! Er zouden veel meer vrouwelijke piloten moeten zijn, goed als rolmodel voor meisjes.

Over Canada; Arda en ik zijn beiden verliefd geworden op Canada. Zouden we dingen anders doen? Ja, dat wel. We hebben het er met Arda over gehad en beiden vonden we drie dagen Ottawa te lang. We hadden die dagen dan liever gesplitst tussen Montreal en Quebec. Het kamperen vonden we heftig, maar we zouden er wel weer voor gekozen hebben. Het heeft ons veel mooie en vooral grappige anekdotes opgeleverd:)

Toen ik vroeg wat Arda’s hoogtepunt van deze reis was, zei hij ‘Heel Toronto gewoon’. Eigenlijk ben ik het wel met hem eens. De eerste week was heel druk, maar ook gelijk de leukste wijk. Voor mij was de basketball game en the Niagara falls wel het hoogtepunt voor mij. En alle momenten dat we met Arda lachten en kletsten. Eigenlijk is dat de voornamelijke reden dat ik graag reis. We zijn dag en nacht samen, en dat doet onze relatie goed. We zijn terug en hij is weer alleen maar met zijn vrienden of op zijn kamer. Daarom vind ik onze vakanties heel belangrijk. We hebben amper ruzie gehad op reis. Een keer was ik chagrijnig uit vermoeidheid tijdens het kamperen, toen hebben we gekibbeld en een keer toen we waren geland in Nederland. Eigenlijk dit ook uit vermoeidheid. Arda gaf ook aan dat hij vond dat we meer rustdagen hadden moeten inplannen. Daar ben ik het op zich ook wel mee eens. Ik was te enthousiast.

Ik kijk terug op een zeeeeeeer geslaagde vakantie en ben echt blij dat we voor Canada hebben gekozen. Wie weet waar de volgende reis ons naartoe brengt. Ik wil graag in december ergens heen met Arda, maar ik heb nog geen concrete plannen. In mei gaat het hem niet worden om dat Arda in zijn examenjaar zit. 

Over twee dagen Griekenland. Ik weet niet zeker of ik daar ga schrijven, mijn pagina heet tenslotte ardaenayseopreis:) Maar wie weet, als ik zin heb, houd ik de blog bij. Ik ben jarig op 4 augustus, we zijn dan in Thessaloniki. Ik neem mijn paarse jurk mee die ik in Canada heb gekocht en ga het huis bezoeken waar mijn grote voorbeeld Mustafa Kemal Atatürk geboren is. De link is vast niet gelegd bij jullie, maar wat ik bedoel; op mijn mooist en op mijn verjaardag M.K.Atatürk herdenken, het maakt mij emotioneel.

Ik heb meer dan 600 lezers gehad op piekdagen en ik heb werkelijk geen idee wie dat allemaal zijn, op een paar mensen na. Ik ben blij dat jullie mij zijn blijven volgen en hoop dat dit in de toekomst ook blijft❤️Het inspireert mij om te blijven schrijven.

Xoxo
Ayşe