Musea en de Pubstreet, 2 werelden 1 stad

Het was een zeer nuttige dag, al zeg ik het zelf. Omdat we morgen naar het Angkorgebied gaan, wilde ik ons vandaag goed voorbereiden op ons bezoek. 

Vanochtend werden we om 8.15 uur gebeld met de mededeling dat we konden verhuizen naar ons oorspronkelijke hotel. Arda sliep nog dus hij is met pyama en al vertrokken. Toen we er waren, hebben we daar eerst ontbeten en toen konden we onze kamer in. Alles weer uitgepakt en we zijn daarna direct naar buiten gegaan. We zouden overal met de tuktuk gebracht worden ter compensatie van gisteren. De tuktuks hier zijn echt heel fijn, het fijnst van alle landen die we tot nu toe hebben bezocht. Je ziet echt heel veel met deze tuktuks omdat je niet met je rug naar buiten zit maar met je gezicht. Onderweg kwamen we de eerste invalide tegen waarvan ik wist dat we dit vaker zouden zien in Cambodja.Ik had gelezen dat het straatbeeld van Cambodja soms confronterend kan zijn omdat er veel zichtbaar oorlogsslachtoffers zijn. Ik heb Arda er ook op voorbereid. Cambodja is geen vrolijk land om doorheen te reizen. De leed en piin is nog zo vers voor de bevolking. Ik merkte dit vandaag ook. Cambodjanen lijken niet zo open als in andere Aziatische landen. Ik weet het niet, het is pas onze tweede dag hier, maar het lijkt wel of ze langs je heen kijken, ze lijken wat afwezig. Als je naar ze lacht, lachen ze vriendelijk terug maar het lijkt alsof ze niet uit zichzelf naar je zouden lachen. We gaan het de komende dagen zien, misschien is er verschil tussen de steden. 

Het eerste museum waar we naartoe gingen, was het Panorama museum. We kregen hier een gratis gids mee die ons heel veel vertelde en waar ik terecht kon met mijn vragen. Ik heb zoveel geleerd, over Cambodja en de geschiedenis van het Khmer-rijk maar ook over de omliggende landen. Ik wist bv. niet dat er ooit een Islamitisch land bestond in Zuid-Oost Azië dat Champa heette. Dit land is overgenomen door Thailand en Vietnam en het volk is verspreid over verschillende landen. Ook in Cambodja wonen ze, vooral in de stad Kampong Cham. Je krijgt zoveel inzichten naarmate je je oren en ogen openhoudt en je interesse toont in andere culturen. Er waren hele beschavingen in Azië toen er in andere delen van de wereld  nog amper beschaving was. De cultuur, de kunst, het is zo boeiend en mooi om te leren en ernaar te luisteren. 

Wie weet wat voor meer moois er op de wereld is. Ik hoop dat als ik 70 jaar ben, heel veel heb ontdekt en het geheel kan zien, de verbindende factor van al deze beschavingen die eeuwenlang langs elkaar heen hebben geleefd. Dat is mijn ultieme droom en wens.

Na het Panoramamuseum gingen we naar het Angkor National museum. Dit museum gaat over het geloof en de geschiedenis van het Khmer-rijk. Ik heb een audiogids genomen zodat we er meer uit zouden halen. We hebben ongeveer totaal 5 uur in beide musea doorgebracht en besloten na het bezoek naar het hotel te gaan. Een frisse duik in het zwembad, iets eten en dan een dutje doen in onze kamer. 

Toen we wakker werden, zagen we dat het heel erg regende maar dat hield ons natuurlijk niet tegen. Paraplu mee en met de tuktuk richting het centrum. Dit was zo een totaal andere wereld dan die we vanochtend hadden meegemaakt. Er is hier een straat, of zelfs eerder een wijk, die Pub street heet. Overal muziek, een night market, massages, kortom een gekkenhuis. Het voelde voor mij zo absurd omdat het het tegenovergestelde was van het treurige verleden van dit prachtige land. Ik moest even omschakelen en vond het even moeilijk om de pijn die ik had gehoord, los te laten. Helemaal omdat je ook hier en daar landmijnslachtoffers zag zitten die of bedelden of iets verkochten. Het was zo frappant om dit allemaal zo bij elkaar te zien. Toch heb ik genoten van deze avond, het was heel gezellig met Arda. We hebben een paar dingen gekocht, voor Arda schoenen waar hij superblij mee was, en een broek voor mij.

We hebben ook in een heel gezellige eettent gegeten. Je kon er op banken zitten en daarop zetten ze een tafeltje waaraan je dus at. Erg leuk. Op de terugweg vroeg de tuktukrijder ons of we morgen naar Angkor wilden. Ja, dat zouden we sowieso doen en hadden geboekt voor $30. Deze man wilde ons rondrijden voor $15. Wat een verschil! Ik heb die ene gecancelled en met deze man afgesproken. Ik ga hem ook vragen de dag erop met ons naar het landmine museum te rijden.

We gaan nu slapen, morgen wordt een vermoeiende en indrukwekkend dag. Ik heb er erg veel zin in.

xoxoo