Ich bin ein Döner :D

Vanochtend werd Arda relatief vroeg wakker, rond half 10 en ook nog eens vrolijk. Het eerste wat hij deed, was het lied ‘Ich bin ein Döner’ opzetten:D Als je het niet kent, zoek maar op op Youtube:) 

Aanvankelijk wilden we eigenlijk uitgebreid Turks ontbijten maar besloten dat toch maar niet te doen omdat we nog geen honger hadden. 

We besloten richting Brandenburger Tor te gaan en onderweg alles te bezoeken wat we tegenkwamen. 

Het eerste wat we tegenkwamen, was een leuk cafeetje om alsnog te ontbijten. Ik heb de vegan appeltaart genomen omdat het vegan was en omdat ik dit niet altijd in Nederland kan vinden. 

Als ik ergens zie dat iets vegan is, probeer ik het direct, principekwestie:)

Na het ontbijt gingen we naar het spionagemuseum. Ik had verwacht dat Arda er snel doorheen zou gaan, maar het was echt heel leuk en we hebben ons er wel zeker twee uur vermaakt.

Ik wilde hierna eigenlijk naar het Wallmuseum maar Arda protesteerde omdat we anders ‘Alleen maar cultuurdingen gingen doen en hij ook wel wilde shoppen’.:D

Ik winkel al ruim een half jaar niet meer nieuws dus voor mij was dit hele shoppenidee niet echt leuk, maar om er een middenweg in te vinden, gingen we naar de Mall of Berlin. 

Het was er lekker warm maar verder was het niet bijzonder.

Na het winkelcentrum gingen we lopend (het is hier koouuddddd) weer richting Branderburger Tor. 

Onderweg kwamen we langs het Holocaustmuseum en Herdenkingsmonument.

Het herdenkingsmonument was in het bijzonder heel indrukwekkend.

Op een terrein van vier voetbalvelden staan grote blokken beton met allemaal exacte dezelfde afmetingen maar wel met verschillende hoogtes. Het idee erachter is dat als je door de smalle paadjes tussen de blokken rondloopt, hetzelfde gevoel hebt als in een concentratiekamp; gedesoriënteerd en niet wetend waar een pad op uitloopt. Het was heel benauwend om er doorheen te lopen omdat het op een doolhof leek. Gelukkig was daar Arda die zich ging verstoppen en ik op zoek moest naar hem:) Dat maakte het allemaal net wat luchtiger. Later zag ik dat er meer kinderen aan het rondrennen waren, wat ik totaal begrijp omdat deze ruimte zich leent om te verstoppen.

Na het holocaustmuseum en -monument liepen we weer richting Brandenburger Tor. We waren zo diep in gesprek geraakt dat we niet doorhadden dat we opeens voor de poort stonden. Het was echt heel prachtig met de laan ‘Unter der Linden’ aan beide kanten. Ik kan me voorstellen dat het hier in de lente helemaal prachtig is. 

We hebben aan de Unter der Linden gelopen en vroren bijna dood. Nogmaals; hetq was koouudddddd. We besloten eerst iets te eten en daarna naar het hotel te gaan om even uit te rusten.

Ik heb even een dutje gedaan en rond 18.30 uur gingen we weer naar buiten voor het avondeten.

Ik had een leuk plekje gevonden waar én Arda iets kon eten én ik. Arda en ik zijn samen niet echt de ideale combinatie om uit eten te gaan. Arda is een moeilijke eter en ik ben vegan, het gaat echt bijna niet samen. Arda wilde perse chique uit eten gaan, dan kon hij zijn coltrui aandoen:)) 

Ik vond een heel leuk alternatief plekje dat Knofi heet. Een Turks/Portugees eettentje met sigara böreği voor Arda, en heel veel mezzes voor mij. Het tentje zelf was ook heel schattig, stampvol met olijfolie op de schappen en aan het plafond hing gedroogde pepers en aubergines.

We hebben er ook nog Turkse thee gedronken, was dus echt heel gezellig.

Dit restaurantje bevond zich midden in Kreuzberg, en overal waren er Turkse eettentjes, was heel gezellig. Ik ben blij dat we hier gekomen zijn want ik zag hier echt een andere Berlijn dan de Berlijn richting Mitte.

Na het eten hebben we zonnebloempitten voor in het hotel gehaald en zijn daarna al kletsend en lachend richting hotel gegaan.

Ik heb dit echt gemist, merk ik.

Nog iets;

Het laatste jaar is mijn gezondheid niet altijd even goed geweest. Ik had last van vermoeidheid en kon niet altijd evenveel. Ik maakte me dan ook lichtelijk zorgen of ik wel genoeg energie zou hebben in Berlijn en niet helemaal in zou storten. Tot nu toe ben ik erg tevreden over hoe het nu gaat in Berlijn. Ik heb energie en als ik merk dat ik moe begin te worden, ga ik even ergens uitrusten en neem mijn tijd om op te laden. 

We maken het ook niet al te laat. Vandaag zijn we bv. om 21.00 uur bij het hotel aangekomen zodat we in de avond lekker kunnen ontspannen.

En dat is wat ik nu precies ga doen. Arda heeft zijn zonnebloempitten al gepakt en is naast me herrie aan het maken:) En ik ga thee zetten en fijn bijkomen.

Tot morgen allemaal!!