van Nong Khiauw naar Luang Prabang en even weer docent zijn

10 augustus 2018 - Luang Prabang, Laos

Twee chickens zijn we, echte chickens:))

We hebben vannacht geen oog dichtgedaan bijna en we waren als twee muizen in een muizenval. Na de schrik van de schorpioen, de slang, de spinnen zo groot al je hand en de kakkerlakken zo groot als je vinger, zaten we onder onze klamboe de muren te bestuderen:)) Arda viel op zich in slaap maar wel onrustig. Ik kon niet slapen tot 3.00 uur maar viel uiteindelijk in slaap. Ik werd om 4.00 uur wakker gemaakt door Arda “Mamaaa, ik heb een reuzeworm op mijn kussen.” Ja, als je geen man bij je hebt die je wakker kan maken en bevelen om die worm weg te halen, moet je als moeder de held zijn en de worm weghalen. Nu ik dit typ, kan ik het me niet meer voorstellen dat ik dat heb gedurfd. De rest van de nacht heb ik half geslapen en Arda helemaal niet meer. Die ging waken over mij:) We besloten vannacht ook om morgen hier te vertrekken. Het is hier prachtig maar onze nachtrust is ver te zoeken. Op naar Luang Prabang dus. Ook erg leuk omdat we daar bijna niets hebben gedaan omdat Arda ziek was.

Zo gezegd, zo gedaan. We waren om 6 uur allebei op, we made it, yes!

Ik heb gelijk onze backpacks ingepakt, alles opgeruimd en naar buiten gegaan. Om half 8 ben ik naar het busstation gelopen om tickets te halen voor half 9. Er was nog plek in de bus dus heel fijn. Om 8.45 uur vertrokken met een locaal busje richting Luang Prabang. Onze spullen werden op de auto gegooid, touw eromheen en we konden vertrekken. De chauffeur reed heel hard maar ik was niet bang. Ik ben eraan gewend en geloof dat zij echt wel weten wat ze doen. De busrit tussen Nong Khiauw en Luang Prabang is echt heel mooi. Je rijdt door dorpjes en er is veel natuur. Arda heeft geslapen en ik zo nu en dan ook. 

We hadden geen hotel geregeld maar ik had wel een paar mooie adresjes gevonden. We zijn gewoon naar mijn eerste voorkeur gegaan met de tuktuk en die beviel direct perfect. Beetje prijzig maar na de afgelopen nacht vond ik dat we het wel mochten. We hebben een prachtige kamer met riverview, heel groot balkon met mooi meubilair en midden in de slaapkamer zo een badkuip met poten:) Echt lachen gewoon. Ik heb trouwens wel afgedongen voordat ik akkoord ging met de prijs. Ik kreeg per nacht 20 euro korting, echt heel goed.

Nadat we gesetteld waren in de kamer, ging Arda op zijn tablet en ik ging een dutje doen. Hierna zijn we op de fiets richting centrum gegaan. We wilden de Phu Si heuvel beklimmen. Vanaf deze heuvel heb je prachtig uitzicht over de hele stad en helemaal bovenaan staat ook een stupa die je kunt bezoeken.

We hebben dus onze fietsen ergens gestald en zijn begonnen aan de klim. ‘Heuvel’ klinkt heel easy maar het was een aardige klim en ik merkte op dat mijn conditie niet meer was wat die was geweest. Tijd om weer te gaan sporten als ik terug ben.

Na de klim werden we wel beloond met een prachtig uitzicht op Luang Prabang. Veel mensen doen deze klim met zonsondergang, misschien dat we dat morgen kunnen doen. Op de top van de heuvel heb ik nog gekletst met een Chinese vrouw. Wat een leuke vrouw was dat zeg! Ze nodigde ons ook uit naar China en zei dat China een prachtig en veelzijdig land is. Ik vroeg hoe het was in vergelijking met Laos, en zij zei dat het veel prachtiger was. Mijn aandacht was wel echt geprikkeld. Leuk om zo van de mensen zelf te horen over hun eigen land.

Na de klim, wilden we naar storytelling gaan maar de storyteller was ziek dus het ging helaas niet door. Toen besloten we naar het taalcafè Big Brother Mouse te gaan. Ik had jullie hier eerder ook over verteld. Het was echt superleuk! We hebben met een groepje van ongeveer tien jongeren in een ruimte gezeten en over van alles gekletst. De docent NT2 in me kwam naar boven en voor ik het wist was ik een soort van les aan het geven. Spelletjes om woordgebruik te stimuleren, oefeningen met de uitspraak, elk kind apart tips geven, ik was goed op dreef:)))

Maar ik merkte dat ze het superleuk vonden en er werd heel veel gelachen.

Ze vroegen of we morgen ook weer wilden komen en wij hebben gezegd dat we het gaan proberen. Ik ga wat spelletjes bedenken om iets met conversatie in tweetallen te doen, of ik moet gewoon stoppen met deze beroepsdeformatie en de kinderen lekker hun gang laten gaan.

Kan ook nog.

Na deze superleuke avond zijn we met Arda door de stad gefietst, wat heel gezellig was. 

Nu zitten we op onze kamer en wachten we op ons eten, we hebben namelijk heel simpel patat besteld die we in de kamer gaan opeten. 

Voor morgen hebben we een paar dingen op de planning staan maar we zien wel hoe ver we komen. 

Vandaag maar eerst zonder wormen en schorpioenen goed uitslapen.

xoxo

Foto’s